Gözlerin bana ilkbaharın vahşi ormanlarını anımsatıyor.
Dudaklarına öyle bir bakıyorum ki,
çölde susuz kalmış bir bedevinin ıslaklığı aradığı gibi.
Ve o minicik burnun seni öylesine nadir kılıyor ki,
ne bir elmas, ne bir safir gözlerimi alabilir senin üzerinden.
Gülüşün ise bambaşka bir mesele,
çocukluk zamanlarımı hatırlıyorum, o saf, bihaber geçen vakitleri.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta