Kuluçka Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

KULUÇKA
Bir gölge sigara çıkarır gömleğinin cebinden Venüs,
Güneş yakar ucundan, hızlıca;
Apayrı bir sisle desenlenir ufuklar,
Bu hepsinden başka;
Tohumu serpilir mekansız bir aşkın,
Kuluçka!

Bir kadem ilerisi zemheri …
Çirkin gülüş, yakışıklı gülüş olacak az sonra…
Acıyla gülmeye heveslendiğim günden beri,
Kana kana susayarak ,
Serapsız çöllerde vaha aradığım o günden beri,
Her günüm usturupsuz,
Her gülüm serseri…
Kuluçka !

Sanki hin bir hali var bu akşam zifiriliğin,
Puslu havada pusu kuracak atmaca,
Masum bir bıldırcın havalanacak,
Yolunda bir fısıltı esecek biteviliğin,
Her şey gibi hayat da kurmaca…
Bir sır verecek kulağına ölüm,
Yazısı kara kaderin.
Bu akşam ölüm bile harika,
Sıra sıra hüzünler vuradururken,
Bi-çâre kumsallara,
Aşk kelepçe gönle,
Ne yapsan nafile…
Süslü bir Azrail inecek yedi kat semadan,
Soğuk yüzü gülümseyen musalla,
Kefen marka.
Kuluçka !
YUSUF GÖKBAKAN