Kulübedeki Nöbetçi Âşık

Öyle bir mimardın ki
Bedenimde, ruhuma en dokunan yerine
Özene bezene inşa etmiştin yazlığını
Yılın bir iki haftası gelir
kalır
ama
giderdin
Bense koca bir kış soğuğunu emerdim ciğerlerime
Ki yaz çabuk gelsin diye
Gelmezdi yazlar
Dolmazdı yazbozlar
İçine girdiğim yapbozlar dönerdi yaza
Buza dönerdi içime düştüğünde hasretin

Ciğerlerimi zincirle boğan soğuğu karalamadım da
Hasretinin acısını yaraladım
İzmarit saplı yuttuğum bıçakla
Zincirleri kanırttım,
Yaraladım da,
Kanattım da acını
Hasretinden daha acı sızı verir diye
Tütün yarası deyip avuttum ruhumu

Yeri geldi sana susayan yüzümü gözümü
Bir yumrukta paramparça ettim de
Ve yüreğimin yumruğumda gümbürdeyişini tattım
Acını tatmamak için
İç geçirdim
Gözlerim kan çanağı olana dek
Avcuma diş de geçirdim
Sek olmasa da tattım acını inan
Kimliğime mazoşist jiletinden sıçramasın artık kan
Dedim ya
Ruhuma açtığın acı yaranın
Beynime giden yolunu
Jiletle kesip,izmarite bandım
İçtim diyorum
Canlı kanlı,pıhtı pıhtı
Yara bere içinde
Sanki ara vermişçesine
Soyut acıyı somutlaştırdım
Yani bastırdım derim kapanana dek
Yazlar gelene dek

Ölümle burun buruna getirdiğin ömrüme
Kalıcılığını sun dedim
Ve yetişemedin son yazıma ne yazık ki

Şimdi ben
Kalmayıp ta gitmelerine son veresin diye
Güneşin hiç batmayıp
Yazın hiç bitmediği
Güneye nazır arsa satın aldım
Gelip yazlığını inşa et
Etme erken gel
Burada ne kesici alet
Ne de kesilecek ten var