Kulu Severim Şiiri - Kemal Doğanay

Bahar gelir çiçek açar bağlarım,
Kuşların konduğu dalı severim.
Geldi de geçiyor gençlik çağlarım,
Kovandan süzülen balı severim.

Yedi düvel birlik cana kıyarlar
Kurtlar sürüsünü koyun sayarlar
Sanki adam oldu bütün hıyarlar,
Hedefe götüren yolu severim.

Yokuşları çıktım düzlere indim
Dostlar yardım etti atıma bindim
Düşman karşısında kinimi yendim,
Bülbülün konduğu gülü severim.

Günler geçse bile bitmez yaralar
Sevdiğim insanlar beni karalar
Hainlere mezar olur buralar,
Pazar olmasa da Salı severim.

DOĞANAY’ım bazen yasta olurum
Soğuk havalarda hasta olurum
Doğum günlerine pasta olurum,
Hak Yolu’nda olan kulu severim.