Kulu Güldürmüş Şiiri - Ozan Hürmetli

KULU GÜLDÜRMÜŞ*

Nasreddin Hocanın çoktur hüneri
Oturup ağlayan kulu güldürmüş.
Erenler bağının ulu çınarı
Ağacı yaprağı dalı güldürmüş.

Nüktesiyle halkın sözcüsü olmuş
Doğru yol gösteren tezcisi olmuş
Zamanın şahidi gözcüsü olmuş
Yağmuru doluyu seli güldürmüş.

Kudret havuzunda yıkanmış yunmuş
Aşkın ocağında yakılmış yanmış
Manevi uykuya dalmış uyanmış
Arıyı çiçeği balı güldürmüş.

Çevresini gezmiş hep karış karış
Gezdiği yerlere götürmüş barış
Ne güzel bir duygu ne güzel yarış
Dağları taşları yolu güldürmüş.

Göle maya çalıp ipe un sermiş
Ye kürküm ye deyip sofraya varmış
Çimenler üstüne bir çadır kurmuş
Laleyi Sümbülü Gülü güldürmüş.

Parayı verene düdük çaldırmış
Benlik perdesini yıkıp kaldırmış
Akşehir gölüne kepçe daldırmış
Dereyi tepeyi beli güldürmüş.

Doğumu bir yerde nüfusu belli
Mezarı bir değil beş değil elli
Yererken ders veren keskince dilli
Issız sahraları çölü güldürmüş.

Her dönem yaşamış gözlemiş gezmiş
Anlamış dinlemiş durumu sezmiş
Ozan Hürmetli de böylece yazmış
Deryayı denizi gölü güldürmüş.

31.03.2011*