Külrengi Yakarış - Garib Çoban

Kimse ne dediğimi anlamadı.
Karşılıksız kalmış bir çetin sevda gibi gelir teheccüt vakti aşığa.
G/özlerini benden kaçırma.
Kadim dostlukları, yıllanmış aşkları, aralarındaki derin duygular içinde vakit.
Bir başkası binbir yalvarmayla, ne istiyor artık.
Bir bıçak gibi saplandı yüreğime birlikte gittiğimiz o ölgün yerler.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Serseri hallere düştüm, ele güne muhtaç kodu beni.
Şu imansız insan pahalı yaşamlarıyla.
Su gibi bilirim duayı, şems vakti dostlar edindim.
Bir seçim yapmıyorum diye, vicdanım hiç rahatsız değil.
Ben ki perişan bir adamım, neden hata bende olsun? ..
Ahlak g/izli kanundur, yol gizli.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Yalan söylemiyorum ayna, gerçek bu.
Gönül caddeleri Mahşer gibi olurdu.
Beni kabirde g/örmek isteyenlerden.
Ruhumu güçlendirmek isteyen bir duam v/ar teheccüt vaktinde.
Kimi yasalara uysa da, çoğu çiğneyecek geçecek.
Oysa, dar kalıpların ötesindeki şey sevgi.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Tensel h/azların öğreteceği çok şey v/ar insana.
Bu yoldan erdemle boy verilir bilgeliğe.
Konuşamıyorsam da aşkımdan.
Söz etmiyorsam, aklımda çınlayan besmele’den.
Yüreğimde sakladığım yüzünden düşlerime girer sonbahar.
Duygular rengini savrulan yapraklardaki cümlelerden alır şiirlerim.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Hangi düşünce gelse dilime gizli şeyler gönül merdivenlerinde.
Oysa ikimizde gizlendik tedirgin bize.
Yönü hakka dönmeyenlerin merdivenleri beni.
Aradığım aşkı hangi secde verir.
İlk kez yüz yüze geldik teheccüt vakti insan süresinde.
Sonra gizlendik zikre, bir daha görünmemek için.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Aşıkın cezbesinde ilk kez görüyordum seni.
Girdim süzülerek kimseler gibi aradığım Şems’in divanına.
Anladım yorgun bikoşu geçtiğimiz insanın sırrını.
Ve tenlerimiz anladı birbirini gönüller gani olunca.
Gizli şeylere hasta olan, ölmekten kaçar mı? ..
Susturuverdi beni hep bir engel.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.

Hüvel baki yaşar özgürce teheccüt vakti olanda rıza makamında.
Kimse anlamaya çalışmasın kim olduğumu naz makamında.
En göze çarpmamış halime sözlerim.
Ama belki de değmez bunca çabaya.
Demlerden bir dem içinde bir başkası tıpkı bana benzeyen.
İşte o zaman gün bizim olacak.
Bütün bu yolculuk, kendimden kendime imiş.
{Y.ed - Şems Vakti Albümü}

Engin Demirci Şiirleri © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.