Küllük Şiiri - Cüneyt Arslan

Zannetme ki bu alemde her makam sahibi
Makamınca edep, ilim, irfan sahibidir
Bizim makamımız bir döşeklik bu handa
Tek arif varsa cihanda, o da han sahibidir.

Bir yobaz molla tanıdık, ilim hanesinde
Sıfatı ilim sıfatlarının güya yeganesinde
Bin sınav etsen edepten geçmez bi' tanesinde
Sorarsan en büyüğünden bir ünvan sahibidir.

Makamın kibri adamın öyle işlemiş özüne
Tebâsı "it" diye bile gözükmez gözüne
Şeytan mı işemiş o meymenetsiz yüzüne
Böyle bir sıfatın ancak şeytan sahibidir

Biz tebâyız beyim, lakin kulluk etmeyiz
Sen enaniyetinle ez diye yolluk etmeyiz
Yine büyüklük bizim, seni iki pulluk etmeyiz
Sen gibi sahte şeyh böyle dervişân sahibidir.

Ne kusur ettik de bu hakareti bize revâ gördün?
Bu yolu sen ilmin hangi derdine deva gördün?
Haktan bir parça vardı bende, sen masiva gördün
Cüneyt de sen gibi bir emanet can sahibidir!..