Kulluk(2) Şiiri - Kemal Tekir

Kula kulluk yapanlar,
O nun kölesi olurlar.
Özgürlüklerini,iradele
rini,
Kaybettikleri için,
Sürekli hüsrana uğrarlar.
Günümüzde insanlar,
Bazen kişilere, nesnelere
Bazen nefislerine,
Bazen mevki,makam sahiplerine,
Bazen atalarına,
Kulluk eder bilinçsizce,
Bazen ,ana,babaya,
Bazen töre adı altında,
Gelenek,görenek kılığında,
Kul olur insanlara.
Bazen de kerameti kendinden,
Menkul ,şeyhe,şıhlara,
Kendine gavs sıfatı,
Veren aracılara,
Sözde ruhbanlara.
Ruhbanlık yoktur islamda.
Günümüzde kulluk edilen,
En büyük nesne para,
Varlığı da,yokluğu da,
Açar insan da yara.
Günümüz Dünyasın da,
Mabet halini aldı,
Borsa binaları da.
Bazen mevki,makam sahibi,
Bazı yöneticiler,
Yönettikleri kişileri,
Köle gibi görürler,
Onların kendilerine,
Kulluk etmesini bekler
Onları hor,hakir görürler.
Uyan ey insan uyuma,
Allah akıl irade
Özgürlük seçme şansı da vermiş sana,
Kul olma insana,
Nesneye,paraya,
Mevkiye,makama,
Şöhrete,şana,
Nefsine, şeytana,
Kulluk sadece
Seni yoktan ,
Var eden Yaradana.
Yüceler, yücesi Allah'a.
Şirk koşma,sakın O na,
O' ndan geldin yine O'na,
Döneceksin sonunda.

Kemal Tekir
(Eğitimci,şair yazar)