Külli Kül Şiiri - Akadir Salihoğlu

KÜLLÎ KÜL

Taş taş üstünde değil ruhumdaki aynada
Hangi uçtan çekiversem hayatımın ipini
Yer ve gök bir olup da dönüverir kızıla
Geleni hoş görüp de sövsem mi dün gideni

Düşünce oyunları dönüverdi kavgaya
Toz duman bir sefalet hınzırca gülümseme
Sessiz sessiz çığlıklar beynimin kenarında
Herhalde delilik bu boşuna garipseme

Sevdalandığım yürek neden yanımda yoksun
Titriyor anlamlarım yeniden var olamam
Rezilliğim teşhirde bırak elalem baksın
Bir kere kandım ama bir daha hiç konamam

Yangın var öbek öbek tüten duman değil mi
Sevdalar boşlanmışken neden çanlar çalıyor
Dumanımı savuran seherde yel değil mi
Göklerdeki karaltı yanan kavlim oluyor