Gecenin omzuna başımı koydum,
sessizlik usulca kalbime çöktü.
Bir yıldız söndü içimde —
belki ben de onunla sönüyorumdur.
Zaman, kendi kuyusuna düşen bir düşünce gibi,
dönüyor, dönüyor, ve hep aynı yere varıyor:
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta