Küllerinden Doğmak Şiiri - Caksu Memuratör

Ümitsizlikte bile belki ümit var;
Bitkin biçare bakmak niye?
Hüzün de bile mutluluk var;
Kazanmak varken kaybetmek niye?

Kötü gözle acıyarak bakan var;
Kötülere koz vermek niye?
Göz yaşında boğulan var,
Yolunda bent olmamak niye?

Dünyayı dönmüyor zanneden var;
İlme fenne önem vermemek niye?
Değirmen taşı arasında ezilenler var,
Daha da un ufak hale getirmek niye?

Ölümü isteyenler var;
Bu zulüm insana niye?
Çaresiz merhem isteyen var
Yaraya sürmemek niye?

Bayramı yaşamak isteyen var;
Umudu hayali gerçeğe döndürmemek niye?
Hep mutlu ve umutlu olmak isteyen var,
Umudu kör etmek niye?

Mutluluğu çok uzaklarda sanan var;
Dünyayı birbirine dar getirmek niye?
Arlı var, arsız var, varlı var, var sız var;
Haksızdan yana olmak niye?

Özüne sözüne güvendirmek var;
Varlıkta yardım etmemek niye?
Çıkarsız Selam veren var,
Almamayı kar sanmak niye?

Sorunu çözmek isteyen var;
Yoluna diken koymak niye?
Barış yolunda gülü koymak var
Kanı, kini koymak niye?

1985-1986-1987-
Yeniden Düzenleme 2014