Küllerinden Ayaklansın İnsanlık!.

Küllerinden AYAKLANSIN insanlık!..

Güneş yeniden doğarken dünyaya;
Türkiye’m NEFES ALSIN
Küllerinden AYAKLANSIN İNSANLIK,
KARA GÜNLER dünde kalsın!..

Bütün ACILAR dünde kalsın;
Doğaya-tabiata kaçalım
Sığınıp UMUDUN LİMANI’na,
Hayata bir KAPI açalım!..

Yaşamın-nefesin, CANIN DEVRİ’dir;
Ö Z G Ü R L Ü Ğ Ü N başı çektiği
Haykırdığı O EŞSİZ ANIN,
Yeryüzüne MUHTEŞEM TOHUM ektiği!..

İnsanlık! Denilen o çağdan kalma;
ONUR ve ŞERERLE nefes alma,
KULLUK MAKAMI’ndaki yerini bulma,
Sıfırdan yeniden doğmaktır şimdi!..

Hoş geldin, HOŞGELDİN yeni yıl;
Yağmur getir, kar getir
UMUDUN gibi GÜZELLİKLER,
Bahar getir, YAR GETİR!..

Bembeyaz bir ANIN yaprağını;
Atalım üstümüzden ölü toprağını,
Tırmanalım o aşılmaz KAF dağını,
Koşalım, SARILALIM! BAYRAM olsun!..

Şu KARA BAHTIMIZI sil-süpür;
Tersine dönder Allahım
A Y D I N L A N S I N ruhumuz,
GÜNEŞİ GÖNDER Allahım!..

Gözümüzü yeni yıla açarken;
Fırtına gelmesin, doludan kaçarken,
Kırılmasın kanadımız, kuş gibi uçarken,
ŞAHLANSIN, HÜRRİYETİN KARTALI!..

Artık UYANIN ve ANLAYIN:
KORONA bir MİLATTIR kesin
Dünya bir avuç köye döndü,
İNSAN söyle; sen nerdesin?..

Doğal AFET değilim;
İNSAN HATASIYIM, insan
Sen yarattın, unutma dedi,
Her an canını alırım, HER AN!..

Doğumla, ölüm arasında;
EŞSİZ bir ARMAĞAN HAYAT
Bak; içtiğin nedir tasında?
Ona; tadında, izinden, ADI’ndan kat!..

Çiçek derki; kollarımı açtım dünyaya;
Bütün sınırlar kalktı aradan
Yürü her zerreye, yıldızlara, aya,
Yolunu SEN AÇARSIN dedi, Yaradan!..