Küllerin arasından yeniden ateş olduğunu bilir gibi,
ateşlerde, gül dediğinde;
Virgüle değil güle dönüştüğün anlarda,
yürekten gülümseyerek gibi her bir savruluştan,
yürekten söylenecek olur s/öz.
Kalbinin gerçekte öz anlamını duyumsadığında,
dokunuşların ayrıntısını bilmek için gerçekten yaşamak gerek.
Gerçekten gül olup yangınlarda türediğinde,
nokta yada virgül olmak söze gelmez öze gelir.
Hangi söze nokta koyarız ki bazen yüreğinde hala çevrilmiş virgüller taşırken?
Ve içinde bir iklim duyuşuna aittir.
Gülümsemek ayrı bir mevsim gibidir.
Hangi nokta ve virgül yaşanmamış sözlerin,
ve en özel değerlerin önüne konulabilir?
Sessizliğin sesini duyduğunda kalbinden, eklersin tüm işaretleri.
Kalbinin hükmü diğer tüm herşeyden sonra gelendir.
Ve sözler konuşma işaretinde bir giz,
kalpten bitmez duyuşlar söylenmemiştir.
Kayıt Tarihi : 26.1.2013 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!