**Küller Arasında**
Kayıpların gölgesinde yürüyen bir ruhum ben,
Her anımda hissettiğim bir ağırlık,
İçimde bir boşluk, sanki dünyayı sırtımda taşırım,
Sensiz geçen zaman, yıpranmış bir ip gibi.
Gözlerimde kaybolmuş anıların yansıması,
Bir zamanlar gülümseyen yüzün şimdi bulanık,
Hatıralar birer birer yanarken,
Sözlerin duman gibi dağıldı havada.
Geceler sessiz, kalbimde bir ateş,
Küllerle kaplı düşler, tütün gibi sarı,
Her nefeste senin izini sürerken,
Bir yara açılır, içimde kanar.
Yıldızlar bile uzak, yüreğimde soğuk bir rüzgar,
Zaman geçtikçe daha da eriyorum,
Bir boşlukta kaybolmuş duygular,
Her gün biraz daha sönüyor umutlarım.
Belki bir gün tekrar doğar mıyım?
Küllerimden yeniden var olur muyum?
Ama senin yokluğun,
Beni derin bir çukura itti,
Ve orada yalnızca hayallerim var artık.
Seninle yanmış bir ömrün izleri,
Her gün biraz daha unutulmaya mahkum,
Küllerimden bir şey kalmadı,
Sadece anılarım ve hüzünlerim.
Belki de sevda, bir sigara gibi,
Zehirli ama bir o kadar da yakıcı,
Yavaşça içime çekilirken,
Artık sadece dumanım kaldı,
Ve senin yokluğunda kaybolmuş bir ben.
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!