Her mevsimde dut yedi bizim bülbüllerimiz;
Sesler gırtlağa kaçtı, arttı müşküllerimiz.
Şu zaman dedikleri değirmen ne insafsız!
Yandık ve öğütüldük, nerede küllerimiz? .
27.02.2007/Vakit
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
