Küllerimiz Beraber Savrulsun

ellerine ellerim değimedi
gözlerine gözlerim bakmadı
ama aşkın beni yaktı,viran eyledi
sen yedi kapılı girdaba sürükledin beni
sonra yedi tepeli istanbula kilitledin kendini
ayna hariç neye baksam sen varsın
çünkü aynada yıkılmış bir virane ve yine acılar acılar
gece vakti uyanmalar,uyuduğunda ise kabuslar
hani ayna hariç neye baksam seni göürdüm ya
bu gün kız kulesini gördüm karşısında
bir bankta oturan iki sevgiliyi
bu gün seni gördüm
gönlümde bir taht ta oturuyordun
ama ben yoktum yanında
belkide hiç olmayacak bir anda
kayan yıldızlar batan güneş ve
hiç sönmeyen alev alev yanan aşkım seni aydınlatıyormu
yokluğumda güneş senin içinde batıyormu
yaktığın alev seni de yakıyormu
gönlün hiç malatyaya doğru kayıyormu
ya gözlerin onlarda ağlıyormu
dudakların susuyormu
peki ya ellerin onlarda beni arıyormu
giderken bile gözlerine bakamadım
bari yokluğunda yokluğuna bakayım
yaktığın ateşte yanayım küllerim savrulsun rüzgarlarda
sende haykır dağlara taşlara
yada yaktığın ateşte küllerimiz beraber savrulsun rüzgarlarda.

21/12/2008