Yaktın beni kül ettin ateşinle kavurdun
Attın rüzgar önüne küllerimi savurdun
O masmavi gözlerle beni kalbimden vurdun
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun
Gönül bağlandı sana bilmem ki neye yarar
Gözlerim yollarında mavi gözlerin arar
küllerim uçuşurken ince belini sarar
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun
Duymuyorsun sesimi nasıl duyursam bilmem.
Bu aşkı bu sevdayı asla kalbimden silmem
Deli divane oldum bir daha artık gülmem
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun
Neden vurdum duymazsın ey!Vefasız sevgili
Gönül tahtımı yıktın ruhum seninle gitti
Çok ağlayıp sızladım duymadın ki sesimi
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun
Senden gelen her derde başüstüne dedim yar
Hüzün çöktü üstüme gönlümü bastı efkar
Dermansız derde düştüm yaşasam neye yarar
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun
*10.Haziran 2017*
Metin BeyazlıKayıt Tarihi : 13.6.2017 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!