Saçlarımı ellerimle kazıdım,
Yabana attım gülücüklerimi,
Tutam tutam oldu çığlıklarım,
Tükenmişliğimdi yolumun sonu.
Karanlığı göremeyecek kadar kör,
Çığlığımı duyamayacak kadar sağırdım,
Bu günüm tükenmiş, yarınsızdım,
Yorgundum yorgundum,
İçimden geçen patika yolda yittim,
Islanan kirpiğim değil düşüncelerimdi,
İşte öyle diyemedim yalnızlığıma,
Küllerime üflerken tükendim.
İstanbul 2009
İsmet AciKayıt Tarihi : 21.9.2009 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!