Küllerim savrulur kaybolurum

Küllerim savrulur kaybolurum…

Duygularım ruhumu alır bazen,
Götürür uzaklara,
Tenimde…
Bir yalnızlık yaşarım,
Yüreğim kederlenir…
Ruhumda,
Yaşattığım sensin aslında,
Gidende sensin,
Ruhum değil…
O vakit tarifi imkansız elemlerin,
Dokunuşu ile irkilirim…

Artık sen olmasan,
Hayatımda…
Ne fark eder,
Sevgin,
Beni bıraktıktan sonra,
Gözlerin gözlerime bakmazsa eğer,
Ne fark eder,
Başkasının olsalar da…
Ayaklarım sana doğru,
Artık istese de gelmez,
Bilesin…

Tenime yağan soğuk bir karsın.
İçimde fırtınaların koparken,
Sen duyamazsın,
Ve artık çok uzaktasın,
Benim için…
Bir kayıpsın anılarda kalan,
Yangın olsan da, küllerimsin artık,
Esen bir rüzgarın,
Kollarına bıraktım kendimi,
Küllerim savrulur kaybolurum….

Oktay ÇEKAL
17.02.2014-01.40