KÜLLER Savrulunca
Bilen susuyor,söylemiyor bildiğini.
Bilmiyen konuşuyor,kül bırakmıyor mangalda
Patetes,soğan yanıyor,mangalda kül kalmayınca
Savruluyor küller mangaldan,talimat tanımıyor.
Küller savrulunca mangalda kalıyor közler
Közlerin kızıllığı konuşanın yüzüne vuruyor,
Kızaran yüzünü görmüyor,bakmayınca aynaya
Görseydi konuşabilir miydi acaba mangalın yanında?
Uyanan seziyor akla karayı
Yalakalar yutuyor ancak baklavayı.
Meleyip ,böğürenler uyanıverse uykudan
Güneş,gülen yüzüyle görünecek ufuktan
Kayıt Tarihi : 12.7.2021 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!