Küller Şiiri - Recep Subaşı

küller
küller ölüsü bir ateşin
ne bir tören ardından
ne de bir ayin
küller
simgesi kimsesizliğin
kimse oturmaz başında ağıtlarla
ne bir papaz
indirir elini alnından göğsüne
ne bir imam
sürer elini yüzüne
dualar mı
kimse düşünmez bile
çünkü insanoğlu
solumuştur dumanını
yada yiyip içmiştir pişirdiklerini
anlayacağın bitirmiştir işini
yalnız okşayıp kutsadığı sular
gökyüzüne gönderdiği
onlar insandan daha kutsaldır
yağar yağmur olup
boşalır yeryüzüne
yıkanmayan kül kalmasın diye
vefa budur
istanbulda semt değil