Küller Şiiri - Rebi İi

Çizdim gönlümün matemini çıkıp semâya,
Meftun oldu yıldızlar kaydılar karanlığa,
Süzülüp maveranın muamma boşluğunda,
Kelebekler gibi aşkın narına düştüler ,
Yanan ruhlarında senin şavkını gördüler,
Yıldızlar ölmediler , onlar şehit düştüler,
Ebedi cennetleri, gözlerinin karası ,
Ru'yetin ile tattılar o benzersiz hazzı,

Çöller, meftun yıldızları edince temaşa,
Süslerler efsunlu serapları ilhamınla ,
Savrulunca bir kum fırtınası endamınla,
Hasretle ruhum, hayalinin seyrine dalar,
Boğulur içimde, içine düştüğüm deryalar,
Bir kızıl cemre düştü kalbime bulandılar,
Öyle ki gözyaşlarım aşkın rengini aldı,
Döküldü bir bir, kirpiklerim kanla ıslandı..

Kalmadı ihtiyacım ilhama , ben ilhamım..
Sana nazire tüm şiirler, bense ilhamın..
Senden ibaret sayfaları, hep divanların..
Varmı senin ezberine dayanacak râvi ?
Nazar etse harfine perişanına kâfi..
Seni kanları ile yazan hattatlar zâyi,
Oldular, aşkınla canlandı toprağın bağrı,
Düştü bülbül, goncalar gül diye seni açtı..

Bulmak için seni, bilmem bu kaçıncı hicret,
Yollar isyan ettiler, gönül inledi sabret,
Ne olur, ya karşıma çık, yada bir işaret,
Ver ki olsun hicranımın sızısına merhem,
Ya sen çıkacaksın karşıma ya başka alem,
Zira artık yoruldu ardımda kaldı gölgem,
Herşeyde izin var , yollar sana çıkmalıydı,
Bulamadım ya seni, kıyamet kopmalıydı..

Çöllerin koynunda hayaline leyla dedim..
Öyle şirindin uğruna nice dağlar deldim..
Örter vuslatı firak perdesi, bir âh çektim..
Üfledim sinemi yakan alev sönsün diye,
Hasretin boşalınca sinemden nefes diye,
Bir sen kaldın , tek sen , ve sonsuz küller geriye..
Senden gayrisi ben, yalnızlığım sana kaldı
Her neye etsen temas sinemde izi kaldı..