Bir yıl sonrası mı bin yıl sanrası mıydı
Yine beraberdik
eski günlerdeki gibi
Gerçek olduğuna katlanamazdık belki de
Nasıl olurduk yine öyle hır gür
Ve bir saniye geçmeden sarmaş dolaş
Geç bunları bu hayalleri aş aş!
Daha ileri bir zamana gidelim uzat ellerini
Halâ takıyormuşsun yüzüğünü
Kalıntılarımız yüreğimizden akan gözyaşlarımız
Pişman mı pişman
Niye öyle yine hır gür içinde
Yine öyle yaşarken mutlu
Mutluymuşuz.
Ne güzelmiş her şey ne güzelmiş
Birbirimizi yer yedirmezdik
Ne çok eğlenirdik birlikte
Ne güzel
Ne güzeldi değil mi uzat elini
Soğumamışdır henüz sıcaktır küllerin
Alyansın hala parlak
Pırıl pırıl
Ona dokunmamış zaman
Demek benden sonra da çıkarmadın parmağından
Hadi son bi kez sarıl
Sarıl bana uçuşmadan küllerimiz.
Sarıl bana sarıl bana
Sarılsana
Rüzgar uçuracak kalan son küllerimizi
9/Ekim/2009/Bodrum/Aktur.
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 9.10.2009 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elimde Altaylının, maraz/ı sahildeyim; etraf kalabalık ama herkes kendi aleminde, ben de habire karalıyorum bu üçüncü şiirim.
bittiğinde daha kuvvetlenir ve kıymetlenir
diye!!! Samimi bir anlatım, içinizden geldiğince
yazmışsınız ve de sahici ne güzel...
(niye özellikle bu şiirinize bakmamı istediniz diye düşündüm...sonra anladım:) )
selam ve saygılarımla
Klavyenin azizliği de olmasaydı keşke ...
Kutluyorum sayın Apel, saygı ile ...
TÜM YORUMLAR (4)