Küllenmiş Sevdam... Şiiri - Efe Aktürk

Bu akşam küle döndü bedenim
Doğmak mı tekrar ne için kim için bilmedi yüreğim
Kırıldı kalbim binlerce kez nasıl düzelirdi
Bırak kalsın kalbim bu yürek parçasında
Yok ki artık değeri olsa da olmasa da
Seveni sevileni olmayınca
Bırak küllenmiş yüreğim kalsın
Belki uçsuz bucaksız bir dağ tepesinde
Belki iki hece arasında
Bırak unutulsun eski bir anıda
Sararmış bir defter arasında
Bırak alıştı gönlüm ateş olup yanmaya
Kül olup savrulmaya
Oysa hazırdı doğmaya küllerinden
Sebep yok çare yok
Bırak kalsın acısıyla olsa da olur olmasa da
Gören gözüm değil..sızlayan yaslı yüreğim
Akan gözyaşım hayat anlamım
Bırak kalsın bendeki küllerin savrulsun sonsuzlukta
Sozsuza kadar yanmaktı senin yokluğunda
KÜL olmaktı küllerinden yeniden doğmaktı
Yeni bir yaşamdı sevdanla yeniden doğmaktı
Belki bir zümrüt gibi muhteşem
Belki bir sevdam gibi eşsiz olmak