Küllenmiş Sevda Şiiri - Mehmet Caner Süm ...

Küllenmiş bir sevdanın izlerini taşıyor,
Şimdi o, resimlerde kalan gülen yüzümüz.
Ve kibritin ahıdır: Ayrılında yanayım,
Mektup, resim ne varsa acımadan yakayım.
Böyle zalım dünyanın, öyle zulum kararı...

Yak be kibrit sen de yak, ne kaldı ki yanmayan...
Gönlümün içi yandı, tütmese de dumanı,
Ömrümün ona ait yılları yandı gün gün,
Yandı gülden bahçemin en güzel fidanları,
Yandı sevgi pınarım, yandım anam ahh yandım...

Yandığımı görseydi su olmak ister miydi,
Yoksa boş boş bakarak daha da mı yakardı?
Akar mıydı gözünden iki damla gözyaşı,
Güler miydi fütursuz, güler miydi rezilce?
Güler miydi bu garip, bu perişan halime? ...

Dön desem döner mi ki diye diye kahroldum,
Her gece bin kez ölüp, gecelerce yokoldum,
Bilmese de, duymasa görmese de ben buydum.
Acı çekip susandım, aşka kanan susayan,
Sonu yakın yaşamdım, gün geçtikçe uzayan! ...