Küllenmiş Satırlarda Mektuplar

Ateş de su da düşman satırlarıma.
Çünkü biri yakıyor,
Diğeri yıkıyor…
İnsan yanık, yıkık
Yazıyor, yazamıyor, korkuyor…
Yıkanır mı yazdıklarım,
Yakılır mı,
Yıkılır mı?
Beni mutlu etmek istiyorsan;
Kalem ver bana.
Kağıt tutuştur elime,
Ama iyice tutuşmasını bekle.
Senden sonra ısınır hiç olmazsa ellerim.
Önce elini tutamayan ellerim yanar.
Kağıda saplanan üç beş harf fırlar yerinden.
Seni göremeyen gözlerimi yakar.
Kağıt?
Kağıt çoktan kül zaten…

(13.04.2015 23:58)