Küllenmiş bir sevda
Bir vakit yanardık biz de delice,
Aşkın ateşiydi tenimize düşen.
Şimdi ne iz kaldı o külün içinden,
Ne de adını anmaya cesaret eden.
Geceler suskun, yıldızlar kimsesiz,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta