Küllenen yaralar Şiiri - Halil Aydın

KÜLLENEN YARALAR

İçimde yaralar küllendi derken
Yanar da yanar için, için
Alevlenir birden
Yakar da yakar içimi yeniden

İnsanlar gelir aklıma
Terler boncuk, boncuk alnında
Koşarlar dolmuştan dolmuşa
Aşarlar Kaşlardan aşağıya
Yatar cansız bedeni tabutlarda
Çürür bedenleri topraklarda
Küllenen yaralar
Alevlenir birden
Yakar da yakar içimi yeniden

Sorarım kendi kendime
Neden gurbet neden hasret
Alnımızda neden kara yazı yazıldı
Mezarlarımız değişik değişik memleketlerde
Cevabını bulamam da
Küllenen alevler içimde
Yanar için, için içimde

Çocukluğum gelir aklıma
Anam kara saban arkasında
Dağ yolunda kışta kıyamette
Ekmek yapacak sabahın kuşluğunda
Çocuklarını doyuracak yağlı yavan
Üstü başı unlar içinde
Çökek yolunda sırtında yayıkla
Sıcaklarda tarlalarda orağıyla
Gelir gelir gider gözlerimin önüne
Küllenen yaralar alevlenir yeniden
Yanar içim alev, alev içimde

Daha neler, neler saklı
Bu yürekte
Hepsinin de benzin dökülmüş üstüne
İçim alev, alev
Küllenmez bu yaralar
Yanar da yanar içimde

HALİL AYDIN
Sizden biri