Gözlerimi serbest bıraktım
Vehminde derinden bakıp da
Yüreğimi dağlamasın diye
Aşkımı demir parmaklıklar ardında bıraktım
Gelir de küllenen anıları depreşmesin diye
Zindanlar dilimden ancak anlar
Onlar el kızı kadar zalim değiller
Duvarlarına yaslanıp ağlayınca
Sessizce derdine ortak olurlar
Zalimin kızı mapuslarda çürütür
Günler geçip vicdan yapar
Belki de hatasını anlar
Beni ancak mapushane duvarı anlar
Zalimin kızı aşktan sevdadan ne anlar
Onu ancak köyün çeşmesinde ki kediler oyalar
Kayıt Tarihi : 17.6.2018 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!