Tutulmayan sözlerin yangınında küllendi aşk
Göle yansıyan gölgeler gibi üşütüyor gece
Hazan yaprakları yüzüyor uykusuzluğun koynunda
Kuruyan dallarından düşüyor bir bir renkleri
Mevsimine tutunamayacak kadar ışığı yorgun
İsyana bulanmış ruhun aynasında
kanatsız uçuyor düşleri
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta