Ağzımı, burnumu, dudaklarımı bir maske tutuklamış
Güzel, çirkin, zengin, fakir, erkek, kadın çocuk dememiş,
Altında biriken öfke, korku, usanç, isyanları tetikler,
Sevdalıklarla öpülmüş dudaklar şimdi küsmüşler,
Eyy çaresizlik içindeki kullarını unutmuş Tanrılar!
Neredesiniz? Görün hali pür melalimizi, işte sizlere,
Milyonlarca adak ve sunu kurtarın bizi korona zulmünden.
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 10. 20 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 28.12.2020 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!