Kullarına Sabır Ver Şiiri - Zeki Günay

İnsan dünyalık peşine, düşmüş gidiyor,
Ne yol biliyor ne de bir yordam biliyor.
Kafir masum insanı, elekte eliyor,
Rabbim zulüm gören, kullarına sabır ver.

Bugün kimin karnı aç, kimlerin karnı tok,
Çocukları enkaz altından, kaldıran yok.
Ana baba evladın, göğsünde kanlı ok,
Rabbim zulüm gören, kullarına sabır ver.

Varlık sahibi, yokluk sahibini bilmez,
Meldiller hep kan içinde, gözyaşı silmez.
Fakir öksüz yetimlerin, acısı dinmez,
Rabbim zulüm gören, kullarına sabır ver.

Onca insan göç etti, yurt yuva yıkıldı,
İnsanlar yaşamaktan, gülmekten sıkıldı.
Ana baba evlat, zindanlara tıkıldı,
Rabbim zulüm gören, kullarına sabır ver.

Kul Zeki'de yanar yürek, yıkıldı direk,
Sen dilemedikçe, bükülmez bilek.
Aç nurlu yolunu, yolunda cihat edek,
Rabbim zulüm gören, kullarına sabır ver.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY