Kulların Şiiri - Sema Senel

Ne çileler gördüm hiç tükenmedi
Mutlu oldum diyen kiymet bilmedi
Ellerini açip Mevlam demedi
Şükrana lüzum duymaz kulların

Zamanı tüketirler boş vakitlerle
Moda deyip uydular ne hünerlerle
Dünya malı batmaz göze derlerde
Bir doğruyu bulamaz senin kulların

Nefisler uslanmaz sanki kör kuyu
Hasat kabul etmez çamurlu suyu
Belki tövbe edecek değişse huyu
Pişmanlık nedir bilmez kulların

Sallanır yerler orta yerinden
1 saniye 1 sene geçti demeden
Ateşten topu ibret görmeden
Yine eski hallerini alir kulların

Helal bilmez kokar kirli nefesler
Ellerinde dolaşır sahte formüller
Dillerinde yankı, acı tebliğler
Gazabından korkmaz zalim kulların

Dünya yı döndürürler tek başlarına
Doğradıkları çıkıyor kaşıklarına
Bin türlü belayı sarsan başina
Uslanmak bilmez nankör kulların

Dünden yorgun kalacak koşan atları
Gün gelirde yıkılır sultanatları
Kurtarır mı sanırlar o gün putları
Şeytana boyun egen aciz kulların

Hepsi kendince birer ehiller
Tek düşünce sıçrar kümelenirler
Yolunu şaşırıp ta mehtiyiz derler
Inanacak az kalsın şaşkın kulların

Sifatlarına bakar da hayran kalırlar
Inanmazlar yine de fesat katarlar
Anahtarı islamdan öte ararlar
Formülü çözemeyen cahil kulların

Bıkmadan okurlar her tür kitabı
Kur´an´ı iter tek parmakları
Öldükten sonra hangi hakları
Savunacak bıkkın cahil kulların

Islamı anlatırlar yürek ise boş
Münafıklar doldu, koş kardeşim koş
Inkar eden kafirlere dünya hepten hoş
Rahmetinden yoksundur böyle kulların

Giydirdiğin elbise çıkacak bir gün
Pişmanlık fayda etmez bilmezler o gün
Ölümü düşünseydi beşerler hergün
Yanarmıy dı o gün güzel kulların

Gelmez ki aklına üç günlük dünya
Yaşananlar kalacak, hepsi bir rüya
Kalbinde taşırlarmış HÜDA´YI güya
Derlerde emrine uymaz kulların

12:15
23/06/03