ürpermeler korkular yokluğun hüzünleri
ölümsüz baharların hazana vuran yüzü
geçimsiz mevsimlerin uğrak hanında güzü
muhasara ederken matem dolu gökyüzü
ürpermeler korkular yokluğun hüzünleri
çarelerde bir mana elemler bilmeceler
gidiyor ömrümüzden safhalar pare pare
sığarmı bu kederler mahpus düşüncelere
hayatımız akmakta gizemli matemlere
çarelerde bir mana elemler bilmeceler
kim tutar ellerinden bu garip gönüllerin
mertlikse meteliğin köhnemiş yaprağında
insansız alemdeyiz sislerin uğrağında
matemlere tek merhem kulların Allah'ında
kim tutar ellerinden bu garip gönüllerin
düşünce kıvrımları yüreklerde burkuntu
amansız hafakanlar ağartır seherleri
belkide dertlilerin cennettedir yerleri
bir heyecan bir heves umut,vuslat ve muştu
matemlere tek yuva ana rahminde kuytu
vuslata erişince bitecek matemleri...
Kayıt Tarihi : 13.1.2017 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)