Kullar Var Şiiri - İsa Özyurt

Dertleri tükenmez bu insanların,
Yüz verince astar isteyenler var,
Yarap ne çeşitmiş senin kulların,
Nimetine şükür etmeyenler var.

Cennetle cehennem burdan alınır,
Daha bunca şeyi bilmeyenler var.
Günahın çok ise yolda kalınır,
Yolun sonun hayra yormayanlar var.

Rahmetin sonsuzdur inanan için,
Asi, mücrim içn naricehim var.
Günahımız çok yarap bilmeyiz niçin,
Bizi bizden başka sormayanlar var.

Ellerimi açtım yöneldim sana,
Rahmetinden ümit kesmeyenler var.
Affedip günahım rahmeyle bana,
Birkez olsun secde etmeyenler var.

Ezanlar okunur yüce minare,
Beş vakit namazın kesmeyenler var.
Bazı kullar olmuş sanki virane,
Dergahına yüzün sürmeyenler var.

Tekbiri adlımda durdum divana,
Şehadeti dilden kısmayanlar var,
Okudum anladım uydum Kuran’a
Kitabından ümit besleyenler var.

Dertlerimiz çoktur istek bitermi,?
Bir nefese acep güçler yetermi,?
Yanmayan oçaktan duman tütermi?
Kul olma idrakin anlayanlar var.

Nice insanlar var kul olmuş kula,
Yollar çeşit çeşit sapmayın sola,
Hayır dileyelim sonu hayrola,
Hayırlı işlerde birleşenler var.

Gün gelir bu yerden bizde geçeriz,
Ecel şerbetini elbet içeriz,
Ezrail gelince candan geçeriz,
ahrette sorgu sual soran var.

Ne olur Allahım bagışla bizi,
Bu yol hak yoludur peygamber izi,
Sırata durmuşlar bak dizi dizi,
Yıldırım hızıyla gelip geçen var.

Cennetine girmek nasipmi bize,
Cemaline bakmak ne kadar yüce,
Komşu olurmuyuz Peygamber size,
Şefaatine muhtaç nice kullar var.

Ah edip aglama çare var daha,
Vakit geçmiş degil yönel Allaha,
Konmadan bedenin o musallaha,
Hakları ödenecek nice kullar var.

Aşık İsa söyler sözü bitermi? ,
Orman olmayınca gügük ötermi?
Bu ameller acep bize yetermi?
Nimetin kadrini bilmeyenler var…