Kullar Perişan Şiiri - Eyup Şahan

Kullar Perişan

Yolun düşer ise dönüp de bir bak,
Susturdun bülbülü diller perişan.
Sevginin içine girince nifak,
Yoluna döktüğüm güller perişan.

Uçtu bülbülleri gülü yabancı,
Bir köşede kaldı yalnız bu hancı.
Beni de bir düşün; sevda inancı,
Gönül âleminde haller perişan.

Sokağa girince köşenin başı,
Düşünde maziyi gel karşı karşı.
Senin yüzündendir terkim Maraş’ı,
İlden ile giden yollar perişan.

Bozuldu gönlümün sır şirazesi,
Kırıldı özümde aşk terazisi.
Kervancı başının gelir bazısı,
Sevdayı yüklenen kullar perişan.

Susuz kaldı gül kurudu bahçede,
Çıkın ettim sevgi kaldı bohçada.
Verem edip öldürüyor çokça da,
Omuzlar üstünde sallar perişan.

Ayrılıkmış meğer yârin niyeti,
Eyüp’e ödetti gönül diyeti.
Kurulursa bir gün kakkın heyeti,
Dökülür yaprağım dallar perişan.

Eyüp Şahan
Ankara 20.4.2012