Kimseler bilmese de seni,
Ben biliyorum ya;
Kim bilir kimler geçiyor aklından?
Kalbinde ne sevgiler yelken açmış,
Ben ise burada yapayalnızken,
Kalbimi uğruna adadım,
İsmini vuruyor her bir atışında,
Sanki yanımdasın gibi,
Sarıyor sıcaklığın beni,
Ve tam gün yanımda hayalin,
Gün yirmi dört saat ben seninleyim.
Sen ise şimdi hala uykudasın belki de,
Belki de işe geç kalmamak için,
Ayak üstü kahvaltı atıştırıyorsun,
Köşedeki pastanede.
Ben ise burada adınla doyuyor,
Hayalinle uyuyup, sıcaklığınla ısınıyorum.
Ve biliyorum ki sen oradasın,
Oralarda bir yerlerde.
Kalkıp gelmen mümkün olmuyor,
Ya da çıkıp gelmiyorsun kendince.
Kimseler bilmese de seni,
Ben biliyorum ya bu bana yeter.
İyi ki güneşim oldun karanlık gecelere doğan,
İyi ki yanımdaydın külkedisi endamıyla.
Yusuf Bozkurt Ünsüz Bir Şair
Kayıt Tarihi : 22.3.2024 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!