Denizin ortasında sakin, sessiz bir kule
Onu bilmeyeni yok tarihi kıymetiyle
Sırra erdim şu anda onu seyre dalarken
Güçmüş anlamak onu yapayalnız haliyle.
Bir kişi ki kendi de düşmüş yalnız aleme
Yarı gonceden ırak dalmış aşk alemine
Kuleye eder nazar Dolmabahçe sırtından
Gözleri pür endişe yalnızlık korkusuyle
Kim bilir o da bir gün kavuşmak ümidiyle
Anadoludan ayrılmış feleğin zoruyle
Ama yine de mesut çünkü habercisi var
Selam alıyor her an deniz dalgalariyle.
Ya ben de ayrı düşersem sevgiliden bir gün
Haberdar olmak mümkün mü onun gibi her gün
Yazılmışsa anlıma bu da benim doğarken
Göçüp gitmek dünyadan istediğim tek düğün
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!