Kulelerin Ardında Saklı Güneş

Ey güneş
Utanma
Saklama kendini kulelerin ardına
Turuncu gökyüzü açık veriyor seni
Belli
Artık geliyor kasım
Ve kasım kasım kasılıyor şehrin kuytuları
Soğuk yaklaştıkça bulutlarla
Sonrası kışa aralık kapı
Ama utanma sen
Bilirim ki bu yolculuk
Olacak her sene
Bilirim ki bu veda zorunlu
Hatıralarınla toplayıp ahşap bavulunu
Gideceksin daha güneylere
Turnalar leylekler yoldaşın
Yadsımam yadırgamam inan
Bilirim geleceksin yine
Şehrin tepelerinin ardından
En koca halinle doğmaya
Ama ben olur muyum
Görür müyüm bilmem
Atar mı artar mı ritmi
Durur mu bilmem
Kaç bpm
Kalp bu
Bırakır mı yarı yolda
Ve
Hayat içinde insan biçare
Dün ki mutluysa
Bugün asık oluyor suratı
Yani insan bin bir suret elbet
Ama bin bir de renk
Tutmuyor günü gününü
Hatta tutmuyor çoğu zaman anı anını
Bahar oluyor yeşeriyor
Bir heyecan damarlarında
Dal dayanamıyor
Dalla birlikte düşüyor ölüveriyor misal
Güz geliyor eli kolu titriyor
Dal sapasağlam
Bir şöyle huzurla dayatmıyor sırtını toprağa
İnsan da yaprak misali
Yani
Sen yoluna devam et
Olağan şeyler bunlar
Utanma
Saklanma kulelerin ardına
Görüşür müyüz bilmem ama
Yol senin
Gök senin
Alem senin