Kuleler Şiiri - Celalettin Göçken

Şehirlere bombalar yağıyor,
Etik anlamsızlaşıyordu.
Kirli adamlar işbirliği yapıyordu,
Birtakım adamlarla.
Sokaklarda çukurlar,
Sokaklarda can pazarı.

Evsiz, aç, biilaç,
Üç kuruşa muhtaçtı insanlar.
Bazı adamlar imza atıyordu bir yerlere,
Ve sorunlar çözülüyordu.
Kağıt üstünde ne kadar hoştu dünya,
Yılanlar bin yıla mahkum...

Davul zurnayla uğurlanan koçlar,
El üstünde dönüyordu yuvalarına.
Ağıtlar yükseliyordu her gün,
Dumanı tütmeyen ocaklarda.

Ve biz hala etik okuyorduk;
Aristo’lar, Plato’lar, Kant’lar...

Anlamsızken etik,
Çukurlar, bombalar,
Ve ağıtlar arasında.

Ne hoştu dünya,
İmzalar, kağıtlar,
Ve fildişi kuleler arasında.