Külekler Şiiri - Sevinc Arzulu

Soyuq bir qış günü,gece yarısı
Tufanda vüsala çatar külekler.
Dünyanın en decel qoca-qarısı,
Mehebbet gölünde batar külekler.

Qovar uzaqlara yaz nesimini,
Ancaq qıra bilmez qem tilsimini.
Hey çalar könlümün keder simini,
Möhneti qüsseye qatar külekler.

Qarşısın kesecek neçe qala var,
Dincini almağa çemen,tala var.
Ne gözel adlardır:Xezri,Gilavar,
Xezerin qoynunda yatar külekler.