Küle Döndüm Şiiri - Sedat Kocabey

Çaresiz bıraktı yordu hasretin
Yağmura susayan çöle döndüm ben
İçimde sönmeyen kordu hasretin
Hem de yana yana küle döndüm ben

Zamansız gidişin canımı yaktı
Bilsen gözlerimden ne yaşlar aktı
Kader yine bana kafayı taktı
Bülbüle olmayan güle döndüm ben

Yakındır çığrımdan çıkar bu adam
Her şeyi her yeri yıkar bu adam
Canından usanıp bıkar bu adam
Konuşmaya küsmüş dile döndüm ben