Elvan elvan kokan güller
Seni baklerken soldular
Kor kor yanan yürekler
Yanıp yanıp küle döndüler
Umutlar tükendi kayboldu
Arzular söndü son buldu
Hayaller bitti hüsran oldu
Yanıp yanıp küle döndüler
Benim sevdam doğayaydı
Dal kurusa da kök canlıydı
Yapraklar sararıp dökülsede
Martta cemre düşer bahardı
Cemre düşecek su hava ve toprağa
Baharda gönlüne misafir olayım sana
Koşarken sana dönüp bakmam ardıma
Senin canına can ömrüne ömür katayım
Elvan elvan kokan güller ve çiçekler
Seni beklerken hepsi tarumar oldular
Kor kor yanan yürekler ve gönüller
Alev alev yanıp yanıp küle döndüler
Bahar geldi tabiat mevsimle uyandı
Can kara sevdayla ayrılığa dayandı
Cemre düştü doğaya toprak ayıldı
Umutlar bitmedi güneşe doğdular
04 Mart 2015 Almanya
Hayriye AygülKayıt Tarihi : 4.3.2015 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok teşekkür ederim Gülçin Aytan Açıkalın ,yüreğinize sağlık, selam ve saygılar.
İşte böyle...
Doğa kendini yeniler...
Eğer varsa umudu, insan da...
Küllerinden yeniden doğar...
Tebrikler Öğretmenim..
Çok teşekkür ederim Mustafa Öğretmenim,yüreğinize sağlık,selam ve saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (14)