Kule-3 Şiiri - Kerem Güngören

yanıyorum, dönüyorum kendi dehlizlerime
varolmak mı bilmiyorum buharım nerededir
yine etik bir gün görmüşüm ki
yine eteğinden bin taş dökülmüş üzerime..

kuleye çıktım görmek için
ama göremedim ve bilemedim de
neler ve neler göreceğimi
ve soramadım daha fazlasını
o şapkalı adama..

siyah bir taş düştü elime
simsiyah üzeri mermer gibi
ve kızdım ve yazdım
sonra hiç duramadım
devamında ise kule vardı
tüm anılarıyla benliğimde
merdivenlerden hızlı adımlar
arılar çiçeklerde seni sorarlar
bilmem nerede ve kimlesin
belki de arının bal yaptığı petektesin..

yandığım kendi yokluğuma
döndüğüm kendi yokluğuma
yeni bir günün ucundayım ki
çentik oluşmuş taşların mısralarında..