yan
yan
yan
küldür sonun
doğabilir misin?
Yeniden,
dağların
dağların ardından
yan
yan
yan
küldür sonun
marifet küllenmekte değil
küllerinden aydınlatmakta,
yan
yan
yan
küldür sonun
milenyum denilen çağımızda:
bir ana doğuruyor yedincisini,
bir baba kesiyor gencecik kızını,
aydınlatabildin mi karanlığı!
ısıtabildin mi yürekleri...
yan
yan
yan
küldür sonun
marifet yanmakta değil,
umutsuzlukta hiç değil,
O karanlığı delip geçmekte…
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 09:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küldür Sonun şiirini, 2004 yılında Güneydoğu Anadolu kentlerimizin birinde bir babanın; o acımasız, vicdanlara sığmayan, beyinleri ve yürekleri uyuşturucu adına töre denilen toplumsal canavara kurban olarak çocuk yaştaki kız yavrusunu kestiğini anlatan gazete küpüründen etkilenerek yazmıştım. Töreye kurban edilen nice kızlarımızın çığlıklarının duyulması; akılların, vicdanların ve yüreklerin artık aydınlanması dileğiyle...
yan
yan
küldür sonun
marifet yanmakta değil,
umutsuzlukta hiç değil,
O karanlığı delip geçmekte
tebrikler.....
TÜM YORUMLAR (1)