Küldeki Köz… 1-nar-ı Aşk...

Can gömleğimiz çıktı nefs'in teninden
Közlerde küllenip,külde közlenip geldik,
Hırsı,öfekeyi,kini attık gönülden,
Sözlerde dillenip,dilde sözlenip geldik,

Seyreledik alemi,alem bizde göründü,
Aşkın sırrı gönül alemine büründü,
İnsanın ihsanı hikmet ile bilindi,
Sırda manalanıp,manada sırlanıp geldik,

Bir yanımız bahardı,yaprak döktü bir yanımız,
Bir yanımız ağladı,güldü bir yanımız,
Dilimiz ateş oldu,kor yaktı damağımız,
Yüzlerde sağılıp,dudakta sızlanıp geldik,

Geceye sindik,sağıldık,süzüldük,
Siyahın içinde benbeyaz göründük,
Sehere çiğlendik,sabaha büründük,
Akşamda kaldık,güneşe erip geldik,

Ekşimedi yüzümüz,sabrın dikenlerinde,
Yüreğimizde can kırıkları kanarken bile,
Hayaller mil gibi çekildi gözlerimize,
Kör olup,körde göz olup geldik...