Külbahçe Şiiri - Sema Enci

putperestliğini dine dayamış bir gevezeliğin
tesadüfi olmayan yükselişinden geriye
affedilmezlik kalır -tanrısal.
sen, ben, o ve sevgili
ki sevgili hep başka biridir
bizden olmayan ama içimizde.

kafka’sı basmayana ne anlatabilirsin ki demiştim de
gülmüştü ağzı bir ülke.
velhasıl kelam kırık
söz ucube.
bizi bizde bırakmayacaklar
bizi hiçbir yerde
bizi bizden etme dert değil
korkunç bir kehanetin bilinci
oyunbazlar ve soytarıları
yaramızdan edecekler bizi
şuursuz bir yaşam armağan edecekler
ve sonu olmayan meta
canımı yakıyorum
bizim olan kül.

namaza durmuş bahçenin orospuları
sen affedicisin tanrım affet onları
balkonumuza göz dikecekler
göğümüze uzunca diller
bahara ancak tomurcuklanır nazar.
daha çok nasıl üzülebilirim
inciler dizerler incinmişliğimize
incelir sesim
annen annem olur
ömrünü geçirir iğne deliğinden
ölür.
bakışlarımız çevrilir suçüstü
devriyeler siren sesleri.
bir sevdaya konuşuruz
ağzımız gül.

3 Ocak 2014

Sema Enci
Kayıt Tarihi : 30.12.2024 23:53:00