Kulaklarına tıslarım Şiiri - Faruk Íremet

Gönlün Baltık Denizi de olsa
Çekinmeden yelken açarım
Kanat vururum rüzgarına
Ağaran saçlarımı
Islak teninde yıkarım
gözlerimle okşarım gözlerini
ılık nefesimi kulaklarına tıslarım
alırmısın beni kucağına yar…

Açık penceremden
Siniyor içeri dörtnala vahşileşen arzuların…
Tılsımlıyor göğsüme tomurcuklaşan terinle…
Karacadağ’ı uykusuz,
Fırat’ı isyancı,
Kaçak gecelerin

Evdal Ağa’da yeşeren yaban çiçekleri
Odamdaki çerçevelerde birer resim
Siverek Kalesi altındaki dokumalarda
Zaza kızlarının elleriyle örülmüş
halılarımın arasında yer verdim
senin gibi yaban bir çiçeğe…

Sinende tomurcuklar enginine ermiş
Gözlerim, darısı başınıza,
Çiçeği burnunda
Vara yoka karışmaz

Benim gençliğim,
Her gencin gençliğine benzemedi
Şerrine lânet yüreğimin,
O zaten isyancı olmaktan gayri bir iş bilmedi

Uppsala, 2004