Kulakların Çınlasın Şiiri - Nebi Ünler

KULAKLARIN ÇINLASIN
(Beste: Şekip Ayhan Özışık Güfte: Ülkü Aker)

Bilmem ki neden, niye, içimdeki bu hüzün?
Sızım sızım sızlıyor, derinlerde bir yara…
Buharlaşır yağmuru, uykusuz iki gözün,
Bizli günler gömülmüş, pişmanlıklar kaç para.

“Seni andım bu gece
Kulakların çınlasın
Şimdi dargınım seninle
İnan sen herkesten başkasın”

Döktürüyor bak Neşe Karaböcek ablamız,
Kulağımda fısıltın, keşkelerle sulanan…
Birkaç bıçak sızısı, kan ağlıyor arkamız,
Bu kaçıncı sigaram, ardardına ulanan!
.

“Belki bana çok uzaktasın
Belki de çok yakınsın
Şimdi dargınım seninle
İnan sen herkesten başkasın”

Belki yeni aşklarla, mazini sileceksin,
Nereden bileceksin, bende çağladığını…
Şimdi çok uzaktasın, nereden bileceksin?
Hiç farkında değilken, sensiz ağladığımı.

“Seni benim kadar
Hiç kimse sevmeyecek
Seni benden beni senden
Başka hiç kimse bilmeyecek”

Malum oldu yar bana, acil arayıştasın
Emsalim yok dünyada, sonunda göreceksin…
Nispet yapayım diye, kendinle yarıştasın,
“Kulakların çınlasın” bir duvar öreceksin.

Yılgın Yağmur dileği, “Kulakların çınlasın"
Kendime itirafım, Sen herkesten başkasın.

Adanasız, 01.08.16 – 18.07 Y.Y.
………….