Kulaklarımın Sağırlığında Doğum Yapıyor ...

Kulaklarımın sağırlığında doğum yapıyor yarasalar

Bir ayaz soğuğunda açılıyor
Üstü kaygılarımızın,
Sırtımızı yaslayacak yer yok,
Ayaktayız,
Kaçıp gidemiyoruz kendi cinnetimize
Drağmalardan sıyrılıp,
Gece yıldızlar
Kendi yalnızlıklarını örüyor üstümüze
Ne kadar şanslı olduğumuzu hatırlıyoruz
Bir ölüm nöbeti
Gözlerimize kepenk indirmeyi erteliyor,
Ağaçların ne kadar yeşil,
Gökyüzünün ne kadar mavi
Olduğunu keşfediyoruz
Yüreğimizi hoplatan mayınlara basarken

Ah bu benmiyim ama’lardan kurtulamayan,
Dizimde yukarı tutmayan gövdemde ağırlık,
Kararsızlık daha da kötü
Yürürken alaydınlık bir yolda,
Kulaklarımın sağırlığında doğum yapıyor yarasalar,
Bir kışa uzatıyorum başımı,
Heyhat kış uzun, kar beyaz, çığ düşüyor üstüne sancılarımızın,
Gün yağız atlarını koşuyor üstümüze,

Kendi bedenimle ikiye bölünüyorum
Bir yarısı güneşe merhaba derken,
Diğer yanıma düşen servi gölgelerinden ay…
Vay ki bana vay…

Fırat’ı tutup saramıyorum ebemkuşağına,
Uzatıp boyunu Dicle’nin,
Taşıyamıyorum kendi yangınlarıma,